We lezen u voor uit de geestelijke brief afkomstig uit de abdij Saint-Joseph de Clairval over de Heilige Paus Pius X.
Drie augustus 1903. In de Pauluskapel van het Vaticaan zit een kardinaal neergeknield, in tranen en diep in gebed verzonken. Er komt een jonge Spaanse prelaat, Mgr. Merry del Val, op hem toe die hem zacht sprekend een boodschap van de deken van het Heilig College overbrengt: is hij nog altijd besloten het pausschap te weigeren als hij gekozen wordt? “Ja, ja, Monseigneur,” antwoordt kardinaal Giuseppe Sarto, patriarch van Venetië, “zegt u tegen de kardinaal-deken dat hij me de naastenliefde bewijst niet meer aan mij te denken.” Later op de dag blijft een ontstelde kardinaal verzet bieden aan de drang die zijn confraters op hem uitoefenen; hij beweert het hoogste kerkelijk ambt onwaardig te zijn en niet in staat zo’n loodzware last te dragen. “Keert weer terug naar Venetië als u dat zo graag wil,” zegt kardinaal Ferrari ernstig tegen hem, “maar u zult er naar terugkeren met een ziel die wordt gepijnigd door wroeging die u tot aan het eind van uw leven geen rust meer zal laten!”
– Uit de inleiding van de geestelijke brief aangaande de Heilige Paus Pius X
