1904. Reeds zes maanden verblijft Nonkel pater in Ta Fa K’ung in het noordwesten van het grote Ortos-vicariaat.
Een ernstige vete tussen twee invloedrijke families bedreigt de vrede in de streek.

In november 1903 kwamen langs Ta Fa K’ung zes nieuwe confraters voor het westelijke Ortos aan. Zij waren afgesplitst uit een grotere groep die in China was aangekomen met broer Jozef, die naar het oosten verder trok.

Sinds de zomer van 1903 woont pater Jules De Wolf in de missiepost van Ta Fa K’ung in het noordwesten van de grote Ortos- provincie. We luisteren naar enkele anekdotes die de Vlaamse mandarijn Paul Splingaerd de paters te vertellen heeft.

Begraafplaats in Peking In oktober 1903 krijgt Pater Jules De Wolf het bezoek van Mandarijn Ling Ta Jenn of  Paul Splingaerd. Over diene Paule moogt

Irrigatiekanalen aanleggen Vanaf de zomer van 1903 vinden we pater Jules De Wolf in de missiepost van Ta Fa K’ung in het noordwesten van het

De kerk van San-Tao-Ho De mandarijn zegt voortdurend dat het eten niet goed is. Dan moet gij hem tegenspreken. En nadat hij u zo enige keren bediend heeft, dan

“Non habemus hic manentem civitatem.” We hebben hier geen blijvende stad.

Pater Jules De Wolf en zijn paard Schurk Maar toen ik twee dagen later terugkwam in Ta-ia-Wan kwam mijne brave bediende met mijne schurk naar

De zomer van 1902 in Ta-ia-wan: de bouwwerken vlotten niet zo goed!

In zijn klein bergdorpje is pater Jules volop bezig met bouwplannen.