H. Robertus Bellarmino

bisschop en kerkleraar

Robertus werd in 1542 te Montepulciano in Toscane geboren. Na zijn intrede bij de jezuïeten te Rome en zijn priesterwijding was hij werkzaam als theoloog. Hij onderscheidde zich door zijn godsdienstgesprekken ter verdediging van het geloof. Tevens was hij theologie-professor aan het Collegium Romanum. Als kardinaal-bisschop van Capua was hij de Romeinse congregaties behulpzaam bij de oplossing van vele problemen die destijds werden voorgelegd. Hij stierf in 1621 te Rome.

Uit de eerste brief van de heilige apostel Paulus aan Timóteüs

1 Tim. 3, 1-13

Dierbare, dit woord is betrouwbaar: streeft iemand naar het leidersambt, dan begeert hij een voortreffelijke taak. Een leider in de gemeente moet onberispelijk zijn, de man van één vrouw, matig, verstandig, beschaafd, gastvrij, bekwaam om te onderwijzen, niet aan de wijn verslaafd, niet opvliegend, maar inschikkelijk, niet strijdlustig, niet geldzuchtig, iemand die zijn eigen huis goed bestuurt en met ernst en waardigheid gezag oefent over zijn kinderen. Als iemand zijn eigen huisgezin niet weet te besturen, hoe zal hij dan zorg kunnen dragen voor de gemeente Gods? Hij mag geen pas bekeerde zijn, opdat hij niet verwaand wordt en hem het vonnis van de duivel treft. Hij moet ook goed aangeschreven staan bij hen die niet tot de gemeente behoren; anders komt hij in opspraak en valt misschien in de strikken van de duivel. Evenzo moeten de diakens mannen van eer zijn, mannen van hun woord, niet aan de wijn verslaafd of belust op winstbejag, trouw aan het geheim van het geloof met een zuiver geweten. Ook zij moeten eerst een onderzoek ondergaan; daarna kunnen zij, als er geen klachten zijn, hun dienst vervullen. Eveneens moeten hun vrouwen eerzaam zijn, geen kwaadspreeksters, matig en in alle opzichten betrouwbaar. Diakens moeten mannen van één vrouw zijn en hun kinderen en hun huisgezin goed weten te leiden. Zij die hun dienst goed vervullen, verwerven zich een eervolle rang en een grote openheid, gebaseerd op het geloof in Christus Jezus.

Tussenzang

Ps. 101 (100)

Refrein: Ik volg steeds de weg van de onschuld. Van goedheid en recht wil ik zingen, U loven, o Heer. Ik volg steeds de weg van de onschuld: kom mij tegemoet! Met zuiver hart wil ik leven, ook binnen mijn huis. Ik zal geen plannen beramen in strijd met het recht. Wie steeds zijn naaste belastert, hem snoer ik de mond; wie trots en hooghartig rondloopt, ik wil hem niet zien. Ik zoek in het land de getrouwen om bij mij te zijn: die onberispelijk leven, die neem ik in dienst.

Vers voor het evangelie

cf. Lc. 8, 15

Alleluia. Zalig zij die het woord Gods dat zij hoorden, in een goed en edel hart bewaren en vrucht voortbrengen door hun standvastigheid. Alleluia.

Uit het heilig Evangelie van onze Heer Jezus Christus volgens Lucas

Lc. 7, 11-17

In die tijd begaf Jezus zich naar een stad die Naïn heette; zijn leerlingen en een grote groep mensen gingen met Hem mee. Hij was juist in de nabijheid van de stadspoort gekomen, toen daar een dode werd uitgedragen, de enige zoon van zijn moeder, die weduwe was. Een groot aantal mensen uit de stad vergezelde haar. Toen de Heer haar zag, gevoelde Hij medelijden met haar en sprak: “Schrei maar niet.” Daarop trad Hij op de lijkbaar toe en raakte die aan. De dragers bleven staan en Hij sprak: “Jongeling, Ik zeg je: sta op!” De dode kwam overeind zitten en begon te spreken en Jezus gaf hem aan zijn moeder terug. Allen werden door ontzag bevangen en zij verheerlijkten God en zeiden: “Een groot profeet is onder ons opgestaan,” en “God heeft genadig neergezien op zijn volk.” En dit verhaal over Hem deed de ronde door heel het joodse land en de wijde omtrek.